دانشنامه سبکهای رزمی : کاراته

کاراته یک نوع ورزش رزمی است. به معنای روش مبارزه و دفاع با دست خالی (بدون سلاح) و شامل ضربه‌های سریع دست و پا.

کاراته دارای قدمتی پنج هزار ساله است و يکی از استادان اوليه و مبتکران اين فن بوديدهاراما است که حدود 525 سال قبل از ميلاد مسيح مي زيسته است. وی که از پيشوايان مذهبی بودایی بود، به تنهايی از هندبه راه افتاد و پس از راهپيمايی چند هزار کيلومتری خود و با پشت سر گذاشتن موانع طبيعی بسيار مشکل موجود در آن زمان به چین رسيد و در ايالت هون نان و معبدشائولین اقامت گزيد. تعاليم بودي داراما شامل تمرينات شديد انضباطی و رعایت پرهيزکاری بود. وی 9 سال رنج و رياضت همراه با تفکر و برای اين که شاگردانش نيز بتوانند در مقابل ساعت‌های طولانی تفکر و انديشه تاب مقاومت بياورند و نيز با زورگويانی که تعاليم مذهبی و مردان دين را سد راه خود می‌‌ديدند به مبارزه و مقابله برخيزند 18 حرکت تمرينی را ابداع نمود که در حقيقت زير بنای حرکات کاراته امروزی است.

کاراته امروزی شکل تکامل يافته ای از کمپوی چينی (بوکس چينی) می باشد که در ابتدا اوکینا واته نامیده ميشد. از هنگامی که حکومت‌های استبدادی در چين سلسله کينک 1644 سلسله ساتسوما در اوکیناواته به منظور جلو گيری از ورزيده شدن مخالفان و نيز تحت کنترل در آوردن مردم قانون منع استفاده از شمشیر را به مورد اجرا گذاشتند و به جمع آوری سلاح‌های رزمی اقدام نمودند مردم به سوی آموزش هنر مبارزه با دست خالی روی آوردند که همين امر باعث شکوفايی هرچه بيشتر کاراته شد.

در سال 1921 يکی از بزرگ‌ترين استادان کاراته جزیره اوکیناوا گیچین فونا کوشی  (1868-1957) توانست با قدرت و ظرافت تمام کاراته را به ژاپن معرفی نمايد و برخی ديگر از هنر جويان که تحت تعليم بزرگ‌ترين استادان اوکيناوا قرار گرفته بودند، تکنيک‌های سنتی را با يکديگر ترکيب نموده و سبک‌های متعددی از کاراته را به وجود آوردند.

سال  1342سال ورود كاراته به ایران توسط هرمز میر بابایی و محمد علی صنعتکاران و فرهاد وارسته می‌‌باشد.در حال حاضر، سبکهای مختلف کاراته، بالغ بر صدها سبک می‌شود که در واقع، بازگشت همه آنها به چهار سبک اصلی و مادر از سبک‌های اصلی و کنترلی و يک سبک نيمه کنترلی می‌‌باشد.

سبک‌های کاراته

• سبک های کنترلی عبارت‌اند از:

• بنيان گذار شوتوکان :گیچین فونا کوشی. در این متد توجه خاصی به نیرو و سرعت ورود آن و مرکز ثقل نیرو می‌شود .

• بنيان گذار شیتوریو :کنوا مابونی. شيتوريو متشکل از دو سيستم ناهاته و شوری ته در کاراته می‌‌باشد.

• بنيان گذار گوجوریو : میاگی چوجون. گوجوريو روش سفت و نرم، که در اوکيناوا شکل گرفت و  متعلق به سيستم ناهاته در کاراته می‌‌باشد.

• بنيان گذار وادوریو :اوتسوکا هیرونوری. وادوريو يعنی : راه صلح، روش صلح، روش صلح جويانه.

• سبک های غیر کنترلی عبارت است از:

• بنيان گذار کیوکوشین : ماسوتاتسو اویاما. کيوکوشين کای، از عناصر مختلفی که نشات گرفته از تجريبات اوياما وسبک های ديگر است، به وجود آمد.

• توضیح کامل تر:

سبک های کاراته بسیار متعدد و بالغ بر صد نوع سبک رسمی در دنیا وجود دارد.اصول کلی و پایه ی سبک های کاراته با هم یکی است و فرق آن ها در نحوه ی بکار گیری آن هاست. بطور کلی سبک های کاراته به سه دسته تقسیم می شود

• سبک های کنترلی

• سبک های غیر کنترلی

• سبک های رینگی

برخی از سبک های مهم در کاراته:

• جوکای بو کاراته ( ترکیبی از جودو، کاراته ، بوکس )
• شوتوکان (با استفاده از این سبک حرکت های غیرممکن فیزیکی امکان پذیر می شود )
• شیتوریو ( سیستم ناهاته ، سیستم شوری ته ) این سبک توسط کنوا مابونی ایجاد شد.
• وادوریو
• کیوکوشین
• کیوکوشین کای (تاکید بیشتری روی قدرت فیزیکی دارد)
• بودو
• گوجوریو

توضیح بیشتر : شوتو لقب فوناکوشی (شوتو به معنی کاج های لرزان است و چون خانه ی فوناکوشی در جنگل کاج بود چنین نامی بر او نهادند ) و کان به معنای خانه یا مکتب است. علاوه بر آن شوتوکان متعلق به سیستم شوری ته در کاراته است.

اکنون رشته شوتوکان توسط یکی از استادان بزرگ جهان به نام استاد کانازاوا به صورت امروزی تر و علمی تربا نام شوتوکان s.k.i به جهانیان معرفی شده که به کمک نیروهای فیزیکی و بهره گیری از علم فیزیک کارهایی که به نظر خیلی‌ها سخت یا غیرممکن مینمایند را ممکن می‌کند. در این متد توجه خاصی به نیرو و سرعت ورود آن و مرکز ثقل نیرو می‌شود .

شوتوکان یک هنر رزمی سنتی ژاپنی است. این هنر، سیستمی متشکل از انواع فنون دفاعی و حمله ای است و در آن همه اعضای بدن به عنوان اسلحه و سپر دفاعی مورد استفاده قرار می گیرند. بازوها و پاها برای سه هدف مهم کاربرد دارندو آموزش فنون در این سبک به سه مقوله تقسیم می شود:

Kihon) .1 که در آن آموزش بدون استفاده از اسلحه انجام می شود.

Kata).2 )که در آن فنون دفاع و حمله به صورت کامل و یک ترکیب کامل مورد استفاده قرار می گیرند.

(Kumite) .3که یک مقوله جداگانه محسوب می شود و مراحل مختلف دارد.

محلتولد و شکل گیری این رشته رزمی، جزیره اوکیناوا است که در بین جزایرریوکیو واقع در میان سواحل شمالی ژاپن و سواحل جنوبی چین می باشد. ورزشکاراته بعد از سال 1372 میلادی و همزمان با شکل گیری روابط بین چین واوکیناوا آغاز گردید. بین قرنهای 15 و 16 میلادی، این هنر رزمی کم کم روبهفراموشی رفت زیرا تمرین و آموزش این رشته بسیار مشکل بود و افراد ازیادگیری آن سرباز می زدند.در ضمن کسانی که این رشته را فرا می گرفتند،قدرت بی نظیری در مقابله با انواع حملات مسلحانه و یا غیرمسلحانه می یافتندو همچنین کشاورزانی هم بودند که از ابراز کشاورزی خود به عنوان سلاح هایکشنده برای حمله به دشمنانشان استفاده می کردند.

مهم ترین این سلاح ها، (Bo)، (Jo)، (Nunchacko)، (Tonfa)  و (Sai) نام داشتند. در سال 1936، این ورزش به توکیو نیز راه یافت و سپس درسال 1955 خود این رشته رزمی تأسیس گردید. او در سال 1957 در سن 88 سالگیدرگذشت و تنها استاد بزرگ این هنر رزمی به شمار می آمد.

کاتا  به معنایفرمواژه‌ایژاپنی است و به مجموعه حرکات از پیش طراحی شده‌ای گفته می‌شود که می‌تواند به طور انفرادی یا گروهی انجام شود.

کاتا در بسیاری ازهنرهای ژاپنی همچون برخی انواعتئاتر(کابوکی)و یا مراسم تهیه چای (چادو)استفاده می‌شود. اما شهرت آن بیشتر به دلیل اهمیت بسیار زیادی‌ست که درهنرهای رزمیدارد. کاتا در اکثرهنرهای رزمی ژاپنی و اوکیناوایی مانندآیکیدو ،جودو،کندو وکاراته دو به کار می‌رود

در بسیاری از هنرهای رزمی چینی و کره‌ای دیگر نیز تمرین مشابهی انجام می‌شود که البته با کلماتچینی وکره ای نامیده می‌شوند

کاتا در کاراته اهمیت بسیار زیادی دارد و اجرای صحیح و دقیق آن‌ها بخش مهمی از تمرینات این رشته ورزشی را تشکیل می‌دهد.هر کاتا حدودا از 20 تا 70 حرکت (چرخش و گام برداشتن) تشکیل شده که با همراهی انواع ضرباتدست وپا انجام می‌شوند. بسیاری از کاتاها بر اساس تعداد حرکات‌شان نام‌گذاری شده‌اند. از آن‌جا که 108 عدد مهمی دربودیسم است، بسیاری از کاتاها 27 یا 36 یا 54 (اعداد بخش‌پذیر بر 108 حرکت دارند.

کومیته  به معنایمبارزهیکی از سه بخش اصلی تمرینات ورزشکاراته به همراهکاتا وکیهون است. در کومیته از فنون آموخته شده در کاتا و کیهون در مقابل یک حریف واقعی استفاده می‌شود.در بسیاری از مسابقات کاراته ورزش‌کاران اجازه ضربه بامشت (زوکی) ولگد(گری) به شکم و سینه (چودان) وسر(جودان) را دارند. روش امتیازدهی در اکثر سبک‌های مهم به این شکل است:

 _ یک امتیاز: ضربه مشت به بدن (بالایکمربند تا شانه هاو یا سر و صورت)

 _ دو امتیاز: ضربه لگد به بدن (بالای کمربند تا شانه‌ها (

 _ سه امتیاز: ضربه لگد به سر و صورت

در مسابقات زیر نظرفدراسیون جهانی کاراته(World Karate Federation)این امتیازات نیز در نظر گرفته می‌شود:

  _دو امتیاز: ضربه لگد یا مشت به پشت حریف

_ سه امتیاز: سرنگون کردن حریف و اجرای یک تکنیک (مانند مشت یا لگد) در ادامه آن.

تهیه و تنظیم : سبک جهانی دفاع شخصی آیرون فایتر

www.IronFighter.ir

IronFighter.Shahi@Gmail.com