علل چاقی در دورة کودکی
افزایش چاقی در کودکان دو دلیل اساسی دارد: عامل اول، فقدان سبک زندگی[1] فعال و عادت های غذایی نامطلوب[2]( هیل و پیترز 1998) تماشای زیاد تلویزیون، علاوه بر سایر فعالیتهای کم تحرک، مانند باز یهای ویدئوی( تصویری) و بازی با رایانه ها، در ایجاد سبک زندگی غیرفعال برای کودکان سهیم است( هیل و پیترز[3] 1998) در نتیجه« نداشتن فعالیت» دلیل اصلی چاقی شناخته شده است ( بخش تندرستی و خدمات انسانی ایالات متحده 1996).
عامل اصلی دوم در چاقی کودکان، تغذیه ضعیف و نامناسب است اگر چه بهبود تغذیه در جامعه تلاش هایی شده است،اما هنوز هم کودکان تغذیه مناسبی ندارند.
کودکان غذاهای چرب و پرکالری،مانند همبرگر، کبابهای فرانسوی، چیپس و جوش شیرین مصرف می کنند. سوای مصرف این غذاهای پرچربی، و عده غذایی کودکان بسیار پرحجم است[4]. بمنظور اصلاح این وضعیت، آموزش تغذیه باید در سنین خردسالی آغاز شود(هیل و پیترز 1998).
خوشبختانه، بی تحرکی و تغذیه ضعیف را می توان ا ز راه مداخله تغییر داد. در صورتی که مداخله ای انجام نشود، کودکان از عوارض جانبی جسمانی و عاطفی چاقی رنج خواهند کشید.
آثار منفی چاقی
آثار جسمانی
چاقی، آثار زیان آور جسمانی بسیاری بر کودکان دارد. مشکلات قلبی عروقی[5] به افزایش فشارخون و کلسترول منجر می شود و فرد را در معرض بیشترین خطر و نگرانی قرار می دهد. همچنین چاقی خطر ابتلا به دیابت[6] را افزایش میدهد( دایتز، 1983، وارد و همکارانش، 1987).
آثار عاطفی
کودکان چاق از نظر عاطفی به اندازه خطرات طبی و چه بسا بیش از آن از چاقی رنج می برند. جامعه نیز، افراد چاق را نمی پذیرد. این سوگیری فرهنگی[7] بر تکامل شخصیت کودک تأثیر میگذارد. داورهای اخلاقی[8] منفی از سوی همتایان[9]( هم سن و سالان کودک چاق) و بزرگسالان حس ناامیدی و تصور و ذهنیت ضعیف از خود را در کودک چاق تقویت می کنند.
کودک چاق، در فرهنگی که اندام باریک و آماده ارزشمند است، بسیار احساس حقارت و ضعف و کمبود می کند.
آنها به سبب بزرگی بدن خود، حرکت آهسته تر و همآهنگی ضعیفشان فعالیت بدنی را مشکل، بی نیتجه، و پیچیده می پندارند( سواتز[10]، 2002) .
بسیاری از کودکان که دارای اضافه وزن جدی هستند، برخی اوقات به منظور پرکردن خلاء ناشی از نارضایتی ها با محرومیت های اجتماعی[11]، همچنین تصور و ذهنیت ضعیف از بدن و تردید از خود غذای زیادی مصرف می کنند.
غذا عامل تسکین دهنده ای برای او می شود و در کوتاه مدت احساس خوبی را در کودک بوجود می آورد. زندگی شان، غیرفعال، کم تحرک، و غذا محور[12] می شود.
توصیه هایی برای مدرسه ها و معلمان تربیت بدنی
چاقی در دوره کودکی معضلی برای همه گروههای جامعه از جمله خانواده،مردم ومدرسه است و مدرسه های عمومی و معلمان تربیت بدنی می توانند، به مبارزه علیه چاقی کمک کنند. زیر آنها بیش از 2 هزار روز در طول زندگی شان با کودکان ارتباط نزدیکی دارند. در این زمینه، توصیه های زیر ارائه می شود.
*اولین توصیه برایمدرسه ها و معلمان تربیت بدنی این است که از متخصصان چاقی کودکان در محیط مدرسه و در قالب برنامه خدماتی استفاده کنند.
این امر به مدیران، استادان و کارمندان کمک میک ند تا مطالبی درباره چاقی کودکان و چگونگی کمک به دانش آموزان بیاموزند. موریل، لیج، رادبوگ و شریو[13](1991) نمونه ای از شیوه ی کمک به کودکان چاق را در محیط مدرسه طراحی کردند که بدین صورت است:
1. مکان هایی را درمدرسه شناسایی کنید که در آنجا کودکان چاق بیشتر در معرض آزاز و اذیت با بدرفتاری هستند( اتاق نهار، رختکن[14]، و سالنهای نمایش ورزشگاه و راهروها[15])
2. کارکنان را با شاخص های مربوط به جوانان« در معرض خطر» آشنا کنید.
3.کارکنان را با اصطلاحاتی که باعث تحقیر کودک دارای اضافه وزن می شود، آشنا کنید( گنده وک یا او بچه چاقی است و غیره)
4. برای کمک به کودکان دارای اضافه وزن، تیمی تشکیل دهید.
5. باکودک چاق مشورت کنید تا او برای ورود به گروه هم سن و سالانش آماده شود.
توصیه دیگر، اجرای برنامه مداخله[16] برای دانش آموزان دارای اضافه وزن است. در مدرسه ها، یکی از مؤثرترین برنامه های مداخله در چاقی این است که یک برنامه کاهش وزن، والدین، کارکنان مدرسه و دانش آموزان را دربرگیرد(برونل، کای[17] 1982).
این برنامه هم باید زمان فعالیت بدنی درتربیت بدنی را افزایش دهد، هم غذاهای کم کالری را در اختیار آنها بگذارد. همچنین، بر اهمیت تغذیه و فعالیت بدنی در کلاسهای تندرستی تأکید کند و والدین را در برنامه اصلاح رفتار[18] به کار گیرد. نتایج نشان دادند 95 درصد از کودکان در گروه درمان در مقایسه با 21 درصد از کودکان درگروه کنترل، وزن خود را کم کردند. بعلاوه، کودکان گروه درمان، 4/15 درصد کاهش وزن داشتند( برون،کای 1982) پیشنهادهای برونل و کای(1982) مبنای مناسبی را برای طراحی و اجرای برنامه مداخله برای مبارزه با چاقی در مدرسه و پس از مدرسه ارائه میدهد.
* سومین توصیه، اصلاح گزینه های تحصیلی[19] و چارچوب های آموزشی ارائه شده در برنامه تربیت بدنی است.
نگرش[20] کودکان چاق درباره تربیت بدنی تا حدود زیادی بر نوع فعالیتی تکیه دارند که آنها را انجام میدهند.
لوک وسینکلر[21](1991)، کارلسون(1995)، هوپل و گراهام[22](1995) نشان دادند،محتوای دوره تحصیلی نخستین عامل تعیین کننده نگرش دانش آموز نسبت به تربیت بدنی است[23]. نتایج پژوهش های آنها، نگرشهای منفی نسبت به تربیت بدنی را نیز نشان دادند. برای سازماندهی گزینه های دوره تحصیلی پیشنهاد می شود، فعالیتهایی طراحی شوند که کودکان چاق را در معرض شکست و موقعیت های پیچیده قرار ندهد. برای مثال ، چند دور دویدن در آغاز هر کلاس، بر نبود استقامت[24] و سرعت دانش آموزان دارای اضافه وزن تأکید می کند بنابراین، فعالیتی را طراحی کنید که در چارچوبی پراکنده و غیرمتمرکز توجه دیگران را جلب نکند. روش اصلاحی دیگر استفاده از فعالیت های انفرادی و گروهی کوچک است که همه کودکان را به فعالیت ترغیب می کند.
در فعالیت های تربیت بدنی، معلم باید برنامه های آموزش تغذیه و آمادگی را نیز برای حمایت از سبک زندگی سالم و طولانی مدت فراهم کند. به جای درگیر کردن کوکان به فعالیت بدنی باید به آنها آموزش داد که چرا باید فعالیت بدنی را انجام دهند و فعالیت بدنی چه تأثیری بر بدن آنها دارد. مفاهیم اساسی مانند تعادل کالری[25] و نیز چگونگی تمرین در منزل و خوردن غذاها و خوراک سالم[26] را آموزش دهید. این بخش از آموزش آمادگی می تواند با هر برنامه مداخله دیگر ترکیب شود یا به هر دوره تحصیلی تربیت بدنی افزوده شود.
* در پایان علاوه بر فعالیت های تحصیلی درون کلاس، معلمان تربیت بدنی می توانند با سازماندهی فعالیت های خارج از مدرسه به دانش آموزان چاق کمک کنند.
برای مثال، معلمان تربیت بدنی می توانند با سالنهای پیاده روی آمادگی خارج از مدرسه همآهنگ کنند که کودکان چاق را به شرکت در فعالیت ها و ایجاد تمایل به عضویت این سالنها، نامهای ویژه ای را مانند« باشگاه بچه های سالم[27]» یا« باشگاه تفریحی بچه های آماده[28]» اختصاص دهند و می توان از جوایزی مثل لباسهای آستین کوتاه، گواهینامه[29] و کلاه بعنوان محرک [30]کودکان استفاده شود.
علاوه بر سالنهای آمادگی معلمان تربیت بدنی می توانند شبهای آمادگی[31] را برای خانواده به منظور تشویق کودکان و خانواده ها به فعالیت با یکدیگر سازماندهی کنند.
شبهای آمادگی می تواند به سبکهای متنوعی اجرا شود برای مثال، « شبهای آمادگی در گنجه خالی»، مکانی است که معلم تربیت بدنی فقط لوازم گنجه را خالی می کند و به والدین و کودکان اجازه میدهد، فعالیتهای خاص خودشان را طراحی و بازی کنند. مثال دیگر سازماندهی فعالیت ها در ایستگاه سرگرمی[32] گوناگونی( شبیه به روز تعطیل) است که کودکان و والدین می توانند، در تمام مدت فعالیت کنند. برخی از ایستگاهها ممکن است شامل:پرتاب توپ بسکتبال، نمایش تلویزیونی یک تصویر آمادگی یا راندن دوچرخه ثابت[33] و غیره باشد هر ترکیبی از فعالیت ها که بر حرکت، تفریح و شرکت در فعالیت تأکید داشته باشد، برای شب آمادگی خانواده مناسب است.
شرکت خانواده در فعالیت بدنی برای کودکان چاق بسیار مهم است. والدین باید الگویی از سبک زندگی سالم را برای کودکانشان به نمایش بگذارند اگر والدین کودک بطور منظم به گردش تفریحی بروند، بسکتبال بازی کنند یا در شب آمادگی شرکت داشته باشند، کودک به احتمال بیشتری در آن رشته ورزشی مورد علاقه اش فعالیت و تجربه کسب می کند، همچنین احساس شایستگی[34] و مفیدبودن می کند بدین ترتیب، احتمال بیشتری وجوددارد که از نظر جسمانی فعال شود. برعکس، اگر خانواده کودک عموماً فعالیت های کم تحرک داشته باشد و از فعالیت بدنی پرهیز کند، کودک کمتر به انجام فعالیت بدنی برانگیخته میشود( ایفرد 1999).
[1]-Lifestyle
[2]-Poor nutrition habits
[3]-Hill, piters
[4]-Super size meal
[5]-Cardivascular problems
[6]-Diabet
[7]-Cultural bais
[8]-Moral Judgements
[9]-Peers
[10]-Swartz
[11]-Social exclusion
[12]-self doubt
[13]-Morill, Leach,Radebough,shreeve
[14]-Locker room
[15]-Hallways
[16]-Interrention
[17]-Brownell, kaye
[18]-Behavior modification
[19]-Curricular chooices
[20]-Attitudes
[21]Luke, Sinclaire
[22]-Hopple and Graham
[23]-Physical education
[24]-Endurance
[25]-Caloric balance
[26]-Healthy foods
[27]-Healthy kidsclub
[28]-Fun fit kids club
[29]-Certification
[30]-Iincentries
[31]- Fitness nights
[32]-Fun station activities
[33]-Stationary bike
[34]-Competent
معرفی سایت